Badanie to zostało przeprowadzone w celu zbadania wpływu temperatury i wilgotności powietrza na koronawirusy. Dwa badane wirusy są podobne do wirusa SARS-CoV. Ze względu na duże wyzwania związane z badaniem tego wirusa, wybrano wirusy "zastępcze", aby lepiej zrozumieć przeżywalność i trwałość koronawirusów. Umożliwia to zbadanie potencjalnego ryzyka przenoszenia i środków ostrożności przeciwko wirusom takim jak SARS-CoV.

Badanie to wykazało, że wirusy stają się nieaktywne szybciej w temperaturze 20°C niż w temperaturze 4°C, ale co najważniejsze, badanie ujawniło, że wirusy mają wyższy wskaźnik przeżywalności przy niskiej wilgotności względnej. Zakaźny wirus osadzony na powierzchniach ze stali nierdzewnej utrzymywał się przez co najmniej 3 dni przy prawidłowej wilgotności (50% RH, 20°C) i do 28 dni przy nieprawidłowej wilgotności (20%). Więcej o szczegółach badania można przeczytać poniżej.

Metoda

Cienkie próbki testowe ze stali nierdzewnej zostały zaszczepione płynem zawierającym znaną liczbę wirusów. Zastosowana ciecz odpowiada ludzkim płynom ustrojowym (ludzkim wydzielinom). Próbki testowe zostały zamknięte w pojemnikach. Następnie utworzono 9 środowisk o kontrolowanej temperaturze i wilgotności o temperaturach 4°C, 20°C i 40°C oraz wilgotności 20% RV, 50% RV i 80% RV.

Szybkość inaktywacji wirusa w różnych kontrolowanych warunkach mierzono za pomocą oznaczeń płytki wirusowej (liczba wirusów wywołujących efekt cytopatyczny) w czasie t (Nt), w porównaniu z początkowym stężeniem wirusa (NO) wyrażonym jako log10. Pobieranie próbek odbywało się w różnych odstępach czasu dla różnych warunków.

Wynik

• Największy poziom inaktywacji wirusa wystąpił przy 50% RV.

• Najniższy poziom inaktywacji wirusa wystąpił przy 20% RV.

• Dezaktywacja następowała szybciej w temperaturze 20°C niż w temperaturze 4°C, przy wszystkich poziomach wilgotności.

• Oba wirusy były inaktywowane szybciej w temperaturze 40°C niż w temperaturze 20°C.

• Zależność między inaktywacją a RV nie była monotoniczna i występowało większe przeżycie lub efekt ochronny przy niskim RV (20%) i wysokim RV (80%) niż przy średnim RV (50%).

• Zakaźny wirus osadzony na powierzchniach ze stali nierdzewnej utrzymywał się przez co najmniej 3 dni przy wilgotności względnej 50% (20°C) i do 28 dni przy wilgotności względnej 20% (-2 log10).

Badanie sugeruje, że badane koronawirusy zwierzęce (TGEV i MHV) mogą służyć jako konserwatywne surogaty do modelowania narażenia, ryzyka transmisji i środków kontroli dla ludzkich wirusów chorobotwórczych, takich jak SARS-CoV i inne koronawirusy.